Ay sadece gece görülebilir diye bir şey yok. Gündüzleri de periyoduna
bağlı olarak ay da tepemizde, bütün yıldızlar da. Ama güneşin
atmosferimizde yansıyan ışınları onları görmemize mani oluyor.
Atmosferimiz olmasaydı gökyüzü gündüzleri de karanlık olacak, güneşle
birlikta yıldızları da görebilecektik.
Ay dünyamıza çok yakın
olduğundan gökyüzünde görüntü olarak yıldızlardan çok büyük görünür.
Eğer konumuna göre güneşten iyi ışık alabilirse gündüzleri de gökyüzünde
rahatlıla görünebilir. Ayın yüzeyi bir asfalt yol yüzeyi gibi
yansıtıcıdır. Koyu renktedir ama tam siyahta değildir. Biz gökyüzde aya
baktığımızda sadece onun güneşten yansıttığı ışığı görüyoruz. Güneş
kadar ışık saçmıyor ama yine de gökyüzündeki en parlak yıldızdan bin kat
daha fazla ışık yansıtabiliyor.
Gündüz havanın aydınlığı
yıldızların parıltısını yok eder. Aslında parlak yıldızların olduğu
bölgede gökyüzünün parlaklığı da biraz daha farklıdır ama bu farkı pek
algılayamayız. Ama ayın olduğu bölgede ışık yeterli ise geceki gibi çok
parlak olmasa da onu görebiliriz. Hatta hava şartlarının olumlu olduğu
durumlarda hava aydınlıkken Venüs gezegenini bile görebiliriz. Güneşi
büyük bir ampül, ayı da büyük bir ayna olarak düşünebiliriz. Bazı
durumlarda ampülün ışığını dğrudan görmesek bile, aynanın yansıttığı
ışığını görebiliriz. Bu, geceleri olan durumdur. Güneşi göremeyiz, çünkü
dünyamız ondan gelen ışığı bloke etmiştir. Ayı, yani aynadan yansıyan
ışığını görebiliriz. Ampulü de, aynayı da birlikte gördüğümüz durum ise
aynı gündüz görünme durumudur.
Genellikle "ayın karanlık yüzü"
diye kullanılan deyiş şekli yanlıştır. Doğrusunun "ayın arka yüzü"
olması gerekir. Ayın dünyamız etrafındaki dönüş süresi ile kendi
etrafındaki dönüş süresi hemen hemen aynı olduğundan, biz ayın hep bir
yüzünü görürüz ama ay dünya ile güneş arasındayken bize bakan yüzü
karanlık, güneşe bakan arka yüzü aydınlıktır.
0 yorum:
Yorum Gönder